W Mank – David Fincher, reżyser Siedem (1995), Zodiak (2007) i The Social Network (2010), analizuje jedną z najbardziej znanych kontrowersji w historii kina: kto właściwie napisał scenariusz do Obywatela Kane’a (1941), jednego z najlepszych filmów siódmej sztuki – być może najbardziej legendarnym ze wszystkich, jak powiedziała krytyczka filmowa Pauline Kael – z bardzo młodym wówczas Orsonem Wellesem za kamerami. Pochodził ze świata teatru i właśnie skończył 25 lat, kiedy zaczął kręcić swój pierwszy film fabularny.
Obok Wellesa był Herman J. Mankiewicz, Mank, od którego pochodzi tytuł, scenarzysta studyjny, starszy brat reżysera Josepha L. Mankiewicza (Naga Ewa, Kleopatra), opisywany jako najzabawniejszy człowiek tamtych czasów w Nowym Jorku. Film, niezwykle rewolucyjny pod względem estetycznym i bardzo krytyczny wobec ówczesnego “ establishmentu ”, był nominowany do dziewięciu Oscarów, jednak zdobył tylko jednego, właśnie w kategorii Najlepszy Scenariusz Oryginalny dla Wellesa i Mankiewicza. Mank współpracował przy takich filmach jak Człowiek świata (1931), Kolacja o ósmej (1933) czy Czarnoksiężnik z krainy Oz (1939), jednak za swoje najlepsze dzieło zawsze uważał Obywatela Kane’a.